Kabanata 4 Campus Hearthrobs -Si Mark at Si James

Isang nakagigimbal na balita ang gumulat sa kolehiyo bago matapos ang academic year. Isang video ang nakunan ng isa sa mga estudyante at nagpasa-pasahan ng mga estudyante ng buong campus gamit ang kanilang mga cellphone. Video na ang laman ay sex scandal. Clueless ako nung una, ngunit dahil sa patuloy na bullying na ginagawa ng mga estudyante, nagkaroon rin ako ng ideya kung sino ang laman ng video. Minsan pagpasok ko sa aking klase, nadatnan kong maingay at may kinakantyawan ang mga luku-lokong estudyante.

"Ano Mark? Masarap bang matsupa? At ikaw James, mukhang sarap na sarap ka dito sa pagkantot ah!" sigaw ni Arnold, isa sa mga pasaway kong estudyante. Dinig na dinig ko ang mga salitang iyon sa kanyang bibig kahit 10 metro pa ang layo ko sa classroom.Sinundan naman iyon ng sigawan at tawanan.

"What's this all about?" tanong ko sa pinto ng classroom. Dali-daling tumalima ang mga estudyante, kuha ng kanya-kanyang upuan at tumahimik.

"Anong meron?Ba't ang ingay niyo? Malayo palang ako dinig na dinig ko na kayo ah!" bahagyang galit ang aking ekspresyon kaya naman natakot ang mga estudyante.

"Wala po sir! May pinagkakatuwaan lang silang video," sagot ng isa sa mga kaklase nila. Yun ang pinakamatalino sa klase ko kaya naman siya ang nagsilbing tagapagsalita nila.

"Tumahimik nalang kayo. Wala tayo sa posisyon para magsalita!" dagdag pa niya kaya naman tikom ang bibig ng mga ibang gustong magsalita.

Kinahapunan, nagpatawag ang board ng urgent meeting together with department deans at lahat ng may mataas na katungkulan sa eskwelahan sa pangunguna ng president. 

May emergency call ang president. Siguradong mabigat ang bibigyang solusyon ngayon na issue, naisip ko.

"I'm sorry for an urgent meeting fellow educators. But we have to put an end to an issue i received this morning from the office of Mr. Tila-our prefect of discipline." paunang bungad nito.

"I'm sorry too if i will let you watch a video because this will help you decide on what to do on the issue at hand," patuloy niya.

"Medyo maselan ang video kaya ngayon palang humihingi na ako ng paumanhin."sagot niya.

Lahat ng member ng board kabilang ang VP's at deans ng eskwelahan ay nagimbal sa pinapanuod na video. All of us in the room are in awe for quite sometime. Video iyon na nakuha sa isa sa mga bakanteng rooms na bihirang gamitin. Bahagyang nakahubad ang tatlong nasa video. Kinakantot ng isang binatilyo ang isang guro, habang tsinutsupa naman ng guro ang isa pang estudyante na nakaupo sa mesa sa gilid ng classroom. Dinig na dinig sa video kung gaano nasasarapan ang mga ito sa ginagawa!

"Sir, sige paaaah! Bilisan mo paaaah!" sigaw ng tsinutsupa.

"Aaaaaah! Ang sarap mong kantutin siirrrrr!" sabat naman ng isa. Kitang kita rin kung paano lunukin ng guro ang tamod ng tsinusupa niya at kung paano lumabas ang mga rumaragasang tamod sa isa pang estudyante. Kitang kita kung paano nagmadali ang mga ito sa pagbihis at may inabot ang guro na papel sa mga ito. Dinig na dinig pa ang salitang "Ayos!" kasabay ng paghigh five ng dalawang estudyanteng lalaki. Nakita ko kung paano mandiri ang lahat ng nasa board. Ako lang ata ang nagenjoy habang pinapanood ang video, naisip ko. Bahagya kasi akong tinigasan sa tanawin na iyon at sa mga naggagandahang tarugo ng dalawang binatilyo. Ngunit lahat sila ay halatang dismayado sa nakita. Hindi maipinta ang kanilang mga itsura sa mga panahong iyon. Pinaghalong pagkadismaya, pandidiri at panghuhusga sa ginawa ng tatlo sa video.

We are in a deep thought trying to figure out how we should decide when the president breaks the silence.

"You've seen how gross is the video!" dismayado niyang turan.

"The professor came from the college of liberal arts and education. He's one of your colleagues, Mr. Mendoza," tingin sa akin ng president.

Inulit na naman niya. Sinabihan ko na nga lang noon eh, naisip ko. Tumango ako sa President bilang pagsangayon.

"Now, let me ask the department dean about his idea regarding this issue at hand," pahayag ni pres.

"Well sir, the video speaks for itself. It's indeed Mr. Balse. He had served our school for years now but we can't do anything about this issue. He needs to go," sagot ng dean.

Nagtaas ako ng kamay at tumayo sa kanila.

"I believe, we all deserve an explanation from Mr. Balse sir. Why don't we call for him? He might have a good explanation for this," sagot ko.

"What explanation would you still want to hear, Mr. Mendoza? It's all in the video!" sabat ng dean.

"Ma'am, all I want is a due process for Mr. Balse. Yes, the video speaks for itself but we also have to listen to his side. Why dont we summon the people involved in the video? the two students and Mr. Balse" mungkahi kong sagot ko.

"I've thought of that Mr. Mendoza. Mas makabubuti nga sigurong tawagin na sila dito sa loob," bumulong ito sa secretary niya at maya-maya pumasok si Mr. Balse at ang dalawang estudyante, si Mark at si James. May takot sa mga mata ng mga binata kasabay ng hiya. Para namang nawala sa sistema ni Mr. Balse ang salitang pagtataray sa itsura niya ngayon. Para siyang basang sisiw na lamig na lamig sa tindi ng unos at ulang bumuhos sa kanya. May awa akong naramdaman sa kanya ngunit ito narin siguro ang pagkakataon para matauhan siya at para maitama niya ang kanyang mga pagkakamali. Binigyan ko siya noon ng pagkakataon ngunit binalewala niya yun.

"I'm sorry if I put the name of the school in shame. I've decided to leave my post and resign. Mahal ko ang institusyong ito, kaya aalis ako para maayos ang mga ginawa ko," maluhaluhang turan ni Mr. Balse.

"You should have thought of the consequences before doing it Mr. Balse. You cant just leave your post without suffering from the impact of what you did! The school will file a case against you for bringing down its name,"sabat ng isa sa mga board na ikinagulat ni Mr. Balse. Dali-dali akong tumayo bilang di pagsang-ayon sa pahayag ng board member.

"Sir, i think, we don't need to file a case against him. Leaving the job you loved most is already a grave punishment! I know, masakit para kay Mr. Balse na umalis pero gagawin niya dahil ayaw pa niyang makadagdag sa problema ng school. Sir, as a professor, i perfectly understand how difficult it is to leave a job like this. Nadapa na nga siya tapos tatapakan pa natin siya? Paano pa siya makakabangon nun sa pagkakasadlak niya! There's always room for change. Ibigay naman natin yun kay Mr. Balse," sagot ko. Nakita kong sumangayon lahat ng nandun kabilang ang president.

"I expect you then to file for your resignation after this meeting Mr. Balse, " mataray na sabat ng dean.

"Yes, Ma'am!" umiiyak niyang tugon.

"You may go now Mr. Balse," utos ng President.

"We've solved the issue on Mr. Balse. We proceed to the two gentlemen here. What should be done with them?," tanong ng President habang ang lahat binabasa at nirereview ang school handbook. Nagsalita si Mr. Tila.

"Kick them out from the school, sir. Putting the name of the school in shame through disgraceful sexual acts means dismissal from school," sabi ni Mr. Tila.

"With all due respect sir, there's first, second and third offense in the handbook. We cant just jump over the third offense and kick these two gentlemen out of this intstitution. Kicking them out is a morbid decision," sagot ko na may halong inis dahil sa hindi niya kinonsider na first offense palang ginawa ng mga bata.

"Mr. Mendoza, the name of the school has been tarnished because of the indecent sexual acts of these two gentlemen. Their video has been virally infectious to other students. And if we don't do anything about this, we might be at lose end," sagot nito.

"What for is the handbook if we are not going to follow it sir? This has been written to provide room for change for students, to rectify their mistakes and to bring about positive values by letting them learn from their mistakes. We do not build this institution just to provide quality education but to effect change from among our students. What for is our guidance and counselling program if we don't use it well to students like them. I saw how this two gentlemen were humiliated in my class this morning. And making them deal with humiliation is a punishment which is so hard to bear," mahabang pahayag ko.

"That's why they should be kicked out from this school to save them from humiliation, Mr. Mendoza," sagot ni Mr. Tila.

"No sir! I believe, those humiliations remind them that what they did was wrong! And they have to deal with it. It's a reminder for them to refrain from doing it! I always believe of giving these gentlemen a second chance!" sagot ko.

Pagkatapos ng mahaba kong pahayag sa board, nakumbinsi ko din silang bigyan pa ng pagkakataon ang dalawang estudyante sa kondisyong kailangang dumaan ng dalawa sa counselling program ng eskwelahan at sumama sa mga outreach programs ng school para bumalik ang kumpyansa ng mga ibang estudyante ng kanila.

Matapos ang urgent meeting, lumabas lahat ng may big relief. Naglakad ako papunta sa parking area ng may tumawag sa akin kaya huminto ako.

"Sir Cy, salamat sa pagtatanggol mo samin ni James kanina sa meeting. Kung hindi dahil sa inyo, baka wala na kami dito at baka bugbog ang aabutin namin sa bahay," bungad ni Mark.

"May kapalit yun," sagot ko. Nagtaka ang dalawa sa aking tinuran.

"Prove them na tama ang ginawa kong pagtatanggol!" sagot ko.

"Pipilitin namin sir Cy. Hindi ka namin bibiguin. Hindi namin sasayangin ang pagkakataon at tiwalang ibinigay mo," sagot ni James.

"Meron pa!" turan ko. Muling may katanungan sa mga mata ng dalawang binatilyo.

"You have to work as volunteer teachers on my foundation. Every saturday and sunday ang outreach program namin. Pumupunta ang mga iba pang volunteer sa iba't-ibang barrio para magturo sa mga bata at matatandang hindi nakapagaral. Ipapalista ko kayo," sagot ko.

Nagtinginan ang dalawa. May pagaalinlayan.

"Ayaw niyo?" tanong ko.

"Hindi naman sir. Kaya kaya namin magturo?" sagot ni Mark.

"Kaya niyo yan! Mageenjoy pa kayo!" sagot ko.

"Oh, deal na?" tanong ko.

"Deal sir" sagot nilang sabay pa.

Naglakad ako at tumuloy sa aking sa sasakyan. Akmang bubuksan ko na ito nang may nagsalita sa aking likuran.

"You're one of the most wonderful persons Ive met!" boses ni Mr. Balse sa aking likuran. Napalingon ako sa kanya.

"I wasn't given the chance to thank you for what you've done at the board. Thank you Sir Cyrus. I should have listened to you," sagot ni Mr. Balse ng may pagpapakumbaba sa boses niya.

"Ginawa ko lang ang sa tingin ko ay tama Mr. Balse," sagot ko.

"Anong plano mo ngayon?" tanong ko.

"Hmmm, aalis muna siguro ako dito sa lugar natin. I planning to go abroad," sagot niya.

"If you need help, i would be more than willing to offer, Mr. Balse," tugon ko.

"Malaking tulong na ang ginawa mo kanina Sir Cy. Salamat ha!" sagot niya.

"No problem," sagot ko. "I have to go now," pahayag ko.

"Sure, sure. Sorry for everythin. Ive been so mean to you," sagot niya.

"Pasensya narin kung may mga nasabi ako sayo na di maganda! Yun kasi ang alam kong tama!" sagot ko naman.

"Yah! Naiintindihan ko na ngayon lahat ng paalala mo sakin nun." sagot niya. Nagpaalam akong maluwag ang buong puso ko. Sana magawa niyang baguhin ang sarili niya,naisip ko. Alam kong kaya niya.

Samantala, naging volunteer teachers ang dalawang binatilyo na sina James at Mark sa aking foundation at naging abala din sila sa mga outreach programs ng school. Nakita naman ng school ang mga pagbabago sa binatilyo kaya naman they commend me on my suggetion of giving them a second chance. Isang araw na nasa outreach kami, kinumusta ko silang dalawa. Napansin ko kasing iba ang mga tinginan at hawakan nila sa isa't-isa. Para kasing naaalala ko ang sarili ko at si Albert sa kanilang mga galaw. Di ko naman sila nakakitaan ng bahid ng pagiging alanganin.

"Umamin nga kayo sakin guys, may nangyayari ba sa inyo na kailangan kong malaman?" tanong ko. Tulad ng dati, nagtinginan silang dalawa. Nakompirma ko ang gusto kong malaman sa mga tinginang iyon kaya di ko sila tinigilan.

"Sir, sikreto lang natin ha!" sagot ni James.

"Matagal na kaming may relasyon sir," sagot ni Mark. Napangiti ako sa sinabi nila.

"Alam ko! Kailangan ko lang marinig sa inyo mismo!" sagot ko.

"Paano niyo nalaman sir?" tanong ni Mark.

"Ganyan din kasi ako nun sa mahal ko. Pag nakikita ko nga kayo, naalala ko yung mga panahong ganyan din kami," sagot ko.

"You mean sir, sa guapo mong yan, may nakarelasyon kang lalaki?" tanong ni James.

"Oo. Kayo nga mga guapo din,tapos magkarelasyon. Mahal na mahal namin isa't-isa. Para nga kaming magasawa eh. Tanggap kasi ng mga magulang namin," sagot ko.

"Nasan na siya sir?" sabay nilang tugon. Nakita nila ang bahid ng kalungkutan sa akin.

"Patay na siya. Malapit na nga anniversary niya." sagot ko. Nakisimpatya sila sa nararamdaman ko.

"Hindi naman sa kinokonsinti ko kayo, kaya lang diyan kayo masaya eh. Basta, alagaan niyo ang isa't-isa. Mahalin niyo ang isat isa." sagot ko.

"We will sir," sagot nila sabay hawak sa kanilang kamay. Masaya akong makakita ng tulad ko na masaya at mahal nila ang isat isa. Nawala ang bangungot sa buhay ni James at Mark. Kaya naman nanatili kaming magkakaibigan hanggang ngayon. Ako nga ang ginawa nilang sumbungan sa mga problema nila. May mga tampuhan at awayan din sila at palagi akong nagiging tagapamagitan para magkaintindihan at maayos ang kanilang di pagkakaunawaan. Nakikinig sila sa mga payo ko kaya naman nagtagal sila sa kanilang relasyon. Ibang puhunan din kasi ang kailangang ibigay sa di normal na relasyon na tulad ng kanilang relasyon.