Kabanata 4 Campus Hearthrobs -Si Enzo Huling Bahagi

Hindi matatawaran ang ligaya ni Enzo nang araw na iyon. Hindi ko rin maalis sa isip ko ang hindi mabahala dahil maaaring kumalat ito sa kolehiyo. Pinakiusapan ko siya na gawing sikreto ang namamagitan sa amin. Naintindihan naman niya ang aking punto kung kaya naging maingat siya lalo na sa mga kilos niya sa loob ng kolehiyo para hindi malaman ng iba ang relasyong nabuo sa pagitan namin. Naging masaya naman ang sumunod na nangyari sa aming dalawa. Masasabi kong masaya naman ako sa piling niya. Oo, hindi man niya malampasan ang pagmamahal ko kay Albert, alam ko sa sarili ko na mahal ko narin naman siya dahil sa patuloy niyang pagpaparamdam sakin ng kanyang pagibig araw-araw. Ang araw-araw niyang pagpapakilig sakin ay naging tulay upang alayan ko siya at tugunan ang kanyang pagmamahal. Patuloy ang kaganapang sekswal samin dalawa lalo kung pareho kaming hindi abala sa school. Sa loob ng isang buwan, may mga pagkakataong lumalabas kami para maenjoy ang iba't-ibang lugar malapit samin. Ipinaramdam ko sa kanya na karadapat-dapat siyang mahalin. Alam kong naiintindihan ni Albert kung pumasok man ako ngayon sa isang relasyon. Nakikita naman niya kung gaano ako kamahal ni Enzo. Alam kong masaya siya para sa akin. Ngunit, sadya atang malas ako sa mga minamahal ko. Sadyang mapanubok ang tadhana. Sadyang hindi ata ako liligaya sa mga lalaking pinag-aalayan ko ng pagibig.

Naging masaya kami ni Enzo sa higit isang buwan naming relasyon. Nagkaroon din kami ng tampuhan noon. Isa na dito ang singsing na patuloy paring nakasuot sa aking daliri.

"Kung talagang mahal mo ako, tatanggalin mo na yan," sabi niya na halatang yamot.

"Intindin mo naman. Hindi madali ang hinihingi mo. Gagawin ba nating issue ito? Hindi ba dapat ienjoy lang natin kung anong meron tayo," sagot ko.

"Ito na nga lang ang alaala niya, gusto mo pang wala. Di mo naman kailangang makipagkompetensya sa kanya dahil patay na siya," paliwanag ko.

"Pasensya na Cy. Nabigla lang ako." sagot niya.

Isa ito sa mga sitwasyon na nagaaway kami dahil kay Albert. Tinatanong ko nga kung kulang pa ba yung ginagawa kong pagpaparamdam sa kanya ng pagmamahal ko. Sinasabi naman niya na nararamdaman naman niya kahit papaano.

Tandang-tanda ko pa na malapit na ang aming 2nd monthsary noon. Dahil sa mga tampuhang nangyari sa pagitan namin ng mga nakaraang linggo, pinaghandaan ko ang araw ng aming monthsary. Naging abala ako na mapaganda ang garden ng aming bahay para sa isang dinner date pag dumating ang araw na iyon. Hindi ko iyon sinabi kay Enzo para masorpresa siya pagdating ng aming monthsary. Ewan ko, namis ko siguro na magparamdam ng pagmamahal na siyang ginagawa ko noon kay Albert. Sabik akong ipakita sa isang tao na may itinatago ako sweetness at kaya ko rin naman iparamdam iyon kahit nabigo ako sa una kong pagibig. Isang araw bago ang aming 2nd monthsary, pumasok ako sa school na may ngiti sa aking labi. Pakiramdam ko magiging maganda ang araw na'to. Ano na naman kaya ang pakulo ni Enzo, naisip ko. Napangiti ako nang maalala ko ang mga pakulo niya para lang mapangiti ako. Bumaba ako sa aking sasakyan. Pagbaba ko may isang magandang babaeng nakatitig sa akin. Wari'y pinagaaralan ang bawat kilos ko at parang may halong pagtataka sa mukha niya. Alam kong hindi siya estudyante sa kolehiyong iyon. Siguro may pinasyalan lang o kaya magtatransfer, naisip ko. Nginitian ko siya ng pagkatamis-tamis. Saglit kong kinuha ang mga gamit ko. Natanaw ko si Enzo kung kaya naman sinaluduhan ko siya tanda ng aming batian. Ngunit nagtaka ako kung bakit bigla siyang umalis. Anong problema nun? Baka isa na naman 'to sa pakulo niya, naisip ko. Isinara ko ang aking sasakyan at akmang aalis na nang lumapit sakin ang magandang babae.

"Good morning, ikaw ba si sir Cyrus?" tanong niya sakin.

"Good morning din! Ako nga. Bakit?" malumanay kong sagot.

Mukhang nagaalangan ang babae na magsalita.

"I'm Princess. Would you mind if we talk?" tanong niya.

Nagtaka man ako, tiningnan ko ang aking orasan.

"Sure. But can you wait at the canteen? Ill just punch in my dtr. Would that be ok?" sagot ko sa kanya.

"Hindi sana dito sa school kung pwede sir?" tanong niya. Nagsimula na akong nagtaka talaga dahil sa sinabi niya.

"Medyo personal kasi ang sasabihin ko sir" paliwanag niya nang nakita niya ang pagtataka saking mukha. 

"Ok, just wait here then. I need to go to the dean's office to punch in. Ok lang ba?" tanong ko. Tumango siya bilang pagsangayon. Habang naglalakad naisip ko kung ano ang pakay ng babaeng yun.

Pumunta kami sa malapit na resto sa aming lugar. Wala pang tao nun kaya tahimik. Nagorder ako ng pang-agahan para sa kanya at kape naman with sandwich sakin. Naupo kami. Parehong nakikiramdam.

"Guapo mo pala sir Cyrus," basag niya sa katahimikan. Nagblush ako sa papuri niyang iyon.

"Kaya pala ikaw ang pinili ni Enzo." patuloy nito. Nagulat ako nang binanggit niya si Enzo. Naguguluhan na ako.

"Sandali lang Princess. Nalilito ako about this conversation. Can you just go direct to the point?" tanong ko.

"Pasensya ka na sir Cyrus. Desperado na talaga kasi ako." patuloy nito na nagsimulang umagos ang luha niya.

"Hey, tell me. Makikinig ako! Mas lilituhin mo ako pag umiiyak ka ng ganyan na hindi ko alam ang dahilan," sagot ko.

"Kaya ka pala minahal ni Enzo ng todo kasi napakabait mo," sagot nito na humagulgol ng todo. Hinaplos ko ang kamay niya bilang pakikisimpatya sa pinagdadaanan niyang hindi ko pa alam.

"Princess, kanina mo pa binabanggit si Enzo. Ano bang kinalaman ni Enzo dito?" tanong ko. Doon siya nagsimulang magkwento.

"Two months ago, biglang nakipagbreak sakin si Enzo. Hindi ko alam kung anong dahilan kasi wala naman akong ginawang hindi niya nagustuhan," unang salaysay niya.

"Pero matagal ka na niyang ibinibida sakin sir. Lalo ka niyang ibinida nung tinulungan mo siya kay Mr. Balse," pagiiba nito.

"Pilit ko siyang tinanong noon kung anong dahilan kung bakit niya ako hiniwalayan. Ayaw niyang sabihin. Pero napilit ko din siya. Sinabi niyang may mahal na daw siyang iba." sagot 

nito na lalong nagpadaloy ng luha sa pisngi.

"Nung una, hindi ko matanggap sa isang tulad mo ipagpapalit ako ni Enzo. Mahirap tanggapin sir! Pero nung nagtanung-tanong ako tungkol sayo, nasabi kong, kaya pala minahal ka ni Enzo," pahayag nito.

"Natanggap ko na sir. Siguro nga, nangibabaw ang pagmamahal niya sayo. Dahil nakikita ko siya kung gaano siya kasaya ngayon. Yun ang mali lo, palagi ko siyang inaaway at tinutulak palayo. Kaya nang nahanap ka niya, iniwan niya ako ng tuluyan." hagulgol nitong tinuran.

"Hindi na sana ako maghahabol, hindi na sana ako makikiusap sayo ngayon pero may problema kasi sir. Hindi ko kaya ito nang ako lang." patuloy niya.

"Sir, makikiusap ako sa'yo ngayon. Hiling ko lang na maintindihan mo ako. Alam kong makikinig si Enzo sa'yo sir. Please sir, pakawalan mo na siya." pakiusap nito.

"Hindi madali ang hinihingi mo Princess. Napamahal narin si Enzo sakin." 

"Pero ipagkakait mo ba samin si Enzo sir? Nagmamakaawa ako sir." sagot nito.

"Sa amin? What do you mean Princess?" nagtatakang tanong ko.

"Oo sir, sa amin. Buntis po ako sir at si Enzo ang ama." sagot nito.

Hindi ko alam kung ano ang magiging reaksyon ko nang panahong iyon. Umagos ang aking luha nang panahong iyon.

"Alam kong nasasaktan ka sir. Pero sana maintindihan mo ako. Ginagawa ko 'to para sa anak ko. Ayoko siyang lumaki na walang ama." sagot niya.

Doon ako natauhan sa binitawan niyang mga salita. Hahayaan ko bang matulad ang walang muwang na pinagbubuntis niya sa pinagdaanan ko? Alam kong mahirap mabuhay ng walang ama. Hahayaan ko bang mahirapan din si Princess sa pagpapalaki sa kanyang anak na magisa katulad ni mama. Ipagkakait ko ba sa kanya na mabuo ang kanyang pamilya? Humagulgol ako sa mga kaisipang pumasok sa aking utak. Hindi ko kayang gawin yun sa walang muwang na anghel na'to. Hindi ko kayang ipagkait sa kanya ang isang buong pamilya. Hindi ko kayang maging dahilan para mawasak ang pangarap ng isang babae na buuin ang pamilya niya. Nakikita ko sa kanya si mama. At nasasaktan ako ngayon ng husto dahil mahal ko na ang pakakawalan kong tao. Kahit siguro hindi niya nalampasan ang pagmamahal ko kay Albert, alam kong may puwang siya sa puso ko. May kirot parin akong mararamdaman. Bakit ba ganito lagi? tanong ko sa sarili ko. Naguguluhan man ako,pero alam ko 

kung anong dapat kong gawin. Tinawagan ko si Enzo.

"Hello Enzo. Pumunta ka dito sa resto. Oo, yung malapit lang sa school. See you!" ibinaba ko ang cellphone at muling humarap kay Princess.

"Everything will be ok!" sabi ko, sabay pisil sa kanyang kamay.

"Ngayon palang, nagpapasalamat na ako sa'yo sir," tugon nito.

Pagpasok ni Enzo sa resto, halatang nagulat siya sa kanyang nakita. Tumiim-bagang siyang nakatingin kay Princess. Lumapit ito sa mesa.

"Di ba nagusap na tayo?" timpi ang boses ni Enzo na pinukulan ng masamang tingin si Princess. Mukha namang natakot si Princess.

"Congratulations Enzo. Magiging tatay ka na!" bungad ko na garalgal ang boses ko. Hindi na napigilan ang pagdaloy ng luha ko.

"Cy, sasabihin ko naman talaga eh. Naghihintay lang ako ng tyempo," unang paliwanag nito habang pinapahid ang luha ko.

"Nagusap na kami ni Princess. Susustentuhan ko yung bata. Hindi naman magiging problema yun kasi graduating na ako Cy," sabi ni Enzo na pilit pinasaya ang boses.

"Hindi lang sustento ang kailangan ng bata Enzo," sagot ko.

"Eh, pwede naman akong dumalaw sa kanya. Malapit lang naman ang bahay nila eh! Isang barrio lang ang pagitan." tugon nito.

"Naririnig mo ba ang sarili mo Enzo? Hindi yan

ang kailangan ng magina mo! Ikaw Enzo! Pamilya ang kailangan nila! Hindi ito usapin ng pera o pagdalaw mo. Enzo, magiging ama ka na!" paliwanag ko.

"Pero ikaw na ang pinili ko! Nagusap na nga kami ni Princess eh. Napagusapan na namin ang set up." sagot niya.

"Alam mong galit ako sa taong hindi marunong manindigan sa responsibilidad! Ginawa mo! Sana naisip mo yan nun pa! Hindi ako ang dapat mong piliin! Sila!" sagot ko.

"Ipinamimigay mo ako sa kanya Cy? Ikaw ang pinili ko Cy! Hindi siya, hindi sila." sagot niya na nagumpisa ng umiyak. Nakikinig at umiiyak lang si Princess sa mga naririnig.

"Lumaki ako na walang ama Enzo. Iniwan kami nung baby palang ako. Alam mo ba kung gaano kasakit na walang ama?" sagot ko.

"Galit ako sa amang pabaya Enzo! Ngayon, hindi ko hahayaan pa na may isang musmos na maramdaman ang naramdaman ko, hindi ko hahayaang ako ang maging dahilan para hindi mabuo ang pamilyang gustong mabuo ni Princess. Ayokong maging dahilan para ang mawalan ng ama ang batang yan. Ayokong maranasan niya ang naranasan namin ni mama," wika ko habang umiiyak.

"Masakit sakin na pakawalan ka Enzo pero kailangan kong gawin!" sabi ko sabay humahagulgol na tumayo at umalis sa mesa papunta sa aking sasakyan.

"Cy, sandali!" sigaw ni Enzo. Sumunod ito sakin.

"Cy, mahal na mahal kita! Wag mong gawin to parang awa mo na!" pakiusap ni Enzo.

"Kung talagang mahal mo ako Enzo, gawin mo ang sinabi ko. Panindigan mo ang iyong mag-ina!"sagot ko.

"Hindi ko maipapangako Cy. Mahal kita!" sagot nito. Humarap ako sa kanya.

"Gawin mo para sakin, para sa bata at para sa magiging pamilya mo," sagot ko na patuloy paring umiiyak.

Niyakap ako ni Enzo.

"Susubukan ko Cy. Para sayo!" sagot niya na may bahid ng pagsuko.

"Sige na. Hinihintay ka na ni Princess. Ninong ako pag lumabas na," sabi ko sabay pasok sa sasakyan. Doon ko ibinuhos ang lahat ng luha ko. Muli akong nabigo. Una kay Albert, ngayon kay Enzo. Pero tama ang desisyon ko!

Naisip ko si Albert. Mali ba na nagmahal ako ng iba, mahal ko? Mali ba na sinubukan kitang kalimutan? Mali bang hindi kita nahintay? Mali ba lahat ng desisyong ginawa ko? Kailan ka ba kasi babalik. Hinawakan ko ang singsing! Sana bumalik ka na kasi! Please, ilagtas mo ako! Matagal na pala ang panahong di ko siya nadalaw. Siguro nga kailangan ko siyang dalawin muli. Patawad Albert! Patawad mahal ko.

Author's Note:

Mabigo man tayo minsan sa pag-ibig, patuloy parin tayong susubok at magmamahal. Magmahal man tayo ng bago, hindi nito matatakpan o mapapalitan ang taong minahal na natin. Si Cyrus ay ehemplo ng isang taong nagmahal ngunit nabigo. Sa kanyang pagkabigo dahil kay kamatayan, natuto siyang buksan muli ang kanyang puso ngunit muling nabigo sa iba namang kadahilan. Isa rin siyang ehemplo ng mapagparayang tao na handang magsakripisyo para sa kaligayahan at kapakanan ng ibang tao.