Kabanata I Si Arvin Part 2

Alam ko sa sarili ko na bata si Arvin. Alam ko rin na inosente pa siya at walang karanasan sa pakikipagtalik sa kapwa lalaki. Kaya naging hinay-hinay ako sa mga plano ko. Ayokong masira. Ayokong may ibang makaalam kung sakali mang may mangyari sa amin. Plinano kong mabuti ang mga susunod kong hakbang na gagawin. Hindi ako mapakali nang mga panahong iyon dahil sa kakaisip kung paano ang magiging arangkada ko para hindi mabigla si Arvin. Basta ang alam ko, ang nadiskubre kong pagmamariang palad niya ay sapat na para gawin ang nararapat kong gawin.

Bumalik nga si Arvin sa bahay ng tanghali pero alam kong hindi pwedeng isakatuparan ang aking plano dahil darating ang mama ko para makapananghalian. Pagdating nya, pinakain at pinaliguan niya ang mga alaga naming baboy. Tinawag ko siyang kumain. Nakaramdam ako ng biglang pagkailang dahil narin sa natuklasan kong pagpapaligaya niya sa kanyang sarili kaninang umaga. At alam kong,nararamdaman ng bata na alam ko ang ginawa niya kasi bukas naman ang aking kamalayan sa ganung kalakaran. Naniniwala ako na ang lahat ng lalaki ay walang pinapalagpas basta may pagkakataong gawin ang pagsasalsal.

"Tahimik ka ata Vin?" ang bungad kong nasabi sa kanya.

"Hmmm, kuya, may itatanong sana ako, pero wag kang magalit ha?" medyo nahihiyang sagot niya.

"Hmm, bat naman ako magagalit? Ano ba yun?"

"Nakita mo ba yung ginawa ko sa palikuran kanina?" hindi siya mapakali habang tinatanong iyon sakin.

"Ha?" painosente at pagulat kong sagot. "Ano ba ginawa? Diba umihi ka?"

"Hindi lang ako umihi, kuya. Nagkwan ako."

"Anong nagkwan? Napangiti kong tanong dahil nagoopen up na ang bata saken. Ibig sabihin kasi nun, komportable na siya.

"Nnagja-" hndi nya naituloy ang sagot nya ng biglang bumukas ang pinto at iniluwa doon si mama.

"Oh, Arvin. Anjan ka pala. Buti naman at sinabayan mo ang kuya Cyrus mo sa pagkain."

"Ah, eh. Opo mam. Nakapaglinis at napakain ko na po ang baboy." tugon niya na halatang iniba yung usapan dahil muntik na siyang nabuking.

"Ganun ba iho? Naku anak, pano ba to? May seminar kami sa bagyo ng limang araw. Walang magaalaga sayo habang wala ako." sabi ni mama habang nakatingin at naghihintay ng sagot ko.

Dahil narin sa kagustuhan kong hindi maging pabigat kay mama, sinabi kong kaya ko naman ang sarili ko basta magiwan siya ng panggastos kasi nga,wala pa akong nahahanap na trabaho.

"Ano kaya kung samahan mo dito ang kuya Cyrus mo Arvin? Ipaalam nalang muna kita sa nanay mo. Limang araw lang naman iho. Kawawa kasi si kuya Cy mo. Baka hindi yan magluluto pag wala ako. Maggrocery nalang ako ng makakain nyo para di na kayo mamalengke." turing ni mama ke Arvin.

Nagulat ako nung sinabi ni mama yun kay Arvin. Parang biglang may nag "tiiiinggg" sa utak ko. Umaayon kasi ang pagkakataon sa akin. Hinihintay ko ang sagot ni Arvin ng magsalita ulit si mama.

"Wag kang magalala Arvin, ako na ang bahalang bumili ng mga gamit mo sa school sa pasukan tutal tapos naman na ang kuya Cy mo. May bonus naman na darating bago pasukan kaya pumayag ka na."

paliwanag ulit ni mama.

"Sige po mam. Basta, ipaalam mo po ako kay nanay." sagot niya.

Lihim na nagbunyi ang aking puso ng pumayag si Arvin dahil hindi ko na kailangan pang pagplanuhan kung paano ko matitikman ang kanyang batuta at kung paano ako makakatikim sa unang pagkakataon. Hindi maalis ang ngiti sa aking mga labi ng mga panahong iyon. Sa edad kong 20, gusto ko ring maranasan ang mga bagay na sa TV ko lang napapanuod. At kung sakali, sa isang batang wala pang karanasan ko pa ito mararanasan. Sa edad ni Arvin, bata man siyang ituring, pero sa katawan at tangkad, hindi siya papahuli sakin. Makisig ang binatang ito at masasabi mong yummy talaga lalo na't nasa stage of curiosity and exploration siya. Alam kong game siyang maranasan ang mga gusto ko ring maranasan.

Pinagpaalam nga ni mama si Arvin sa nanay nito. Natuwa naman ang nanay ni Arvin lalo na't nangako si mama na siya na bahala sa mga kailangan nito sa pasukan. Umalis si mama ng sumunod na araw. Dumating naman si Arvin sa bahay na may dalang bag, laman ang kanyang mga damit na isusuot sa loob ng 5 araw.

"Good morning kuya" ang nakangiting bati ni Arvin sa akin.

"Good morning din Vin," sagot ko naman. "Halika muna dito at nang makapagkape ka."

"Mamaya nalang kuya pagkatapos kong maglinis," sagot niya at binagtas na ang likuran para makapaglinis ng kulungan.

Nauna na akong nagkape at nagsangag din ako para may makain ang binatilyo. Hindi ako sanay kumain ng almusal kaya kape lang hinigop ko. Pagkatapos kong nagkape, pumunta ako sa Veranda at nagbilang ng mga taong dumadaan.

"Kuya Cy, pwede bang makahiram ng twalya? Natalsikan kasi ako ng tae ng baboy, kaya maliligo muna sana ako bago magkape." kalabit ni Arvin sa aking likuran na siyang ikinagulat ko.

"Gamitin mo nalang yung towel ko. Andun sa kwarta." tugon ko.

"Hindi ba nakakahiya kuya." sabay ngiti niya at papungay ng mata.

Kinilig ako pero di ko pinahalata. "Hindi, sige na,kunin mo. Dalian mo, susunod ako. Nangangati narin ako. Gusto ko ng maligo".

"Ok kuya. Salamat."

Naligo na nga siya at habang naririnig ko ang lagaslas ng tubig. Hindi ko maiwaksi sa isip ko kung gaano kaganda, kakinis ang katawan niya at paano niya linisan ang bukol sa kanyang harapan.

Naupo ako sa kusina para marinig ko kung may ginagawa na namang milagro si Arvin. Pero bigo ako. Natapos siyang maligo, nakatapis na lumabas sa banyo. Basa pa ang ulo niya ng lumabas sa banyo. Ang bango2 niya. Tulala akong nakatitig sa kanya ng bigla siyang magsalita.

"Kuya, ikaw naman. Maligo ka na. Sarap ng tubig, ang lamig."

"Magbihis ka muna para may magamit akong twalya." sabi ko naman.

Pwede naman sana ako maglabas ng bagong twalya, pero mas pinili kong gamitin ang ginamit nya. Ewan ko ba basta para sigurong niyayakap ako ng binatilyo pag gamit ko yun.

"Ay, eto ba kuya?" Sabay bigay sakin ng twalya kahit pa siyang saplot sa kanyang itinatagong muscle.

Nagulat ako ng nakita ko ang titi niya. May maninipis pa itong bulbol pero hindi ordinaryo ang laki nito sa binatilyong tulad niya. Malaki ang ulo nito at kulay tsokolate ang katawan. Ang ganda nyang pagmasdan sa oras na yun. Para akong natuklaw ng ahas sa ginawa nya.

"Uy kuya, eto na ang twalya" ika niya habang pinipitik ang dalawang daliri niya para makuha ang atensyon ko.

Natauhan ako sa ginawa nya at bumalik ako sa katinuan.

"Maliit ano kuya? Sabay hawak sa kanyang tarugo na unti-unting nabubuhay.

Hindi ko maintindihan ang sarili ko. Parang akong nauuhaw ng hindi ko mawari.

"Magbihis ka nga Arvin", ang nasabi ko nalang habang humahagilap ng baso para mapagtakpan ang pamamawis ng aking noo.

"Wala namang ibang tao kuya. Tayo lang naman. May ganito ka rin naman" tugon niya.

"Hindi ka ba nahihiya sakin?" tanong ko.

"Bat naman ako mahihiya, lalaki ka naman. Ganun din ako. Tsaka pala kuya, yung sasabihin ko sana kahapon, nagJAKOL ako nun kuya."

"Ah, yun ba? Normal lang sating lalaki yun. Ok lang yun" sagot ko.

"Ibig sabihin nun kuya, ok lang kung gawin ko yun dito?" balik tanong niya.

"Diba ginawa mo na nga?" kako naman. "Sige, magbihis ka na, baka malamigan ka pati c manoy mo oh" sabi ko sabay tingin sa semi-erect nyang tarugo.

"Thank you, kuya" sabay sakap sakin at dikit ng kanyang tarugo. Ang bango talaga niya. Pati ang hininga niya, fresh na fresh. Ang sarap halikan mula ulo hanggang paa.

"Sige kuya, bihis lang ako ha".

"Ok."