Kabanata 5 Alaala ng Kahapon Part 1

Nagbago ang mood ng hapag kainan dahil sa insidenteng iyon. Humingi ng pasensya si mama kay TJ sa naging asal naming mag-ina. Ayon dito, hindi niya napigilan ang kanyang sarili nang makita si TJ na kamukha ni Albert. Magaling din kasi mangilatis si mama lalo na't mata din ang una niyang nakita kay TJ. Tumuloy ako sa aking kwarto at naligo para kahit papaano maibsan ang bigat ng aking nararamdaman. Tama si mama. Mis na mis ko na talaga si Albert. Pero pinupunan ni Christian ang lahat ng iyon. Ayokong maging unfair sa kanya. Ayokong pagtaksilan siya. Pero hindi ko mapigilan ang sarili ko lalo na't nasa tabi ko lang ang taong makakapagpaalala sa kanya. Binuksan ko ang shower at naligo. Sinabon ko ang bawat sulok ng aking katawan para marelax ang aking pakiramdam. Kung minsan kailangang maging mabango lagi kasi nagdadala iyon ng kakaibang aroma sa ilong na nakakarelax. Natapos akong maligo. Nagpalit at pumunta sa terrace. Nakatitig lang sa natatanaw kong fishpond na napapalibutan ng mga niyog.

"Cy can I use your bathroom?" boses ni TJ.

Napalingon ako sa kanya. Oo nga pala, walang CR sa loob ng kwarto niya.

"Sure teej!" sagot ko sabay akay sa aking kwarto. Iginiya ko siya sa kwarto. Inilibot niya ang kanyang paningin sa kwarto ko.

"We both have the same eyes! Kamukha ko nga siya 9 years ago." biglang sabi ni TJ. Tiningnan ko kung saan siya nakatingin. I LOVE YOU CYRUS, ang nakalagay sa tarp kasama ang larawan ni Albert.

"You still love him." turan niyang nangungusap ang mga mata. Ngiti lang ang isinagot ko. Pumasok siya sa CR at bumalik ako sa terrace.

SA LOOB NG CR

Pakiramdam ko ako si Albert. Sa nakita kong reaksyon nilang mag-ina kanina, parang natunaw ang puso ko. Malakas ang kutob kong ako si Albert. Kailangan ko lang ng oras para mapatunayan yun sa sarili ko at sa kanilang lahat. Konting tiis nalang. Buo na ang desisyon ko. Kailangan kong ipaalala lahat kay Cyrus ang alaala nila ni Albert -ang alaala namin! Hindi niya pwedeng kalimutang si Albert- ako! Sa tingin mahal pa niya a-ako! Lahat ng nakita ko sa panaginip ko, kailangan kong gawin yun para maalala niya na buhay si Albert. Kailangan kong ipakita yun sa kanya para pag napatunayan ko nang ako talaga si Albert, madali nalang niyang matanggap. Kailangan ko lang hintayin ang mga Respicio. At kailangan ko ring gumawa ng paraan para makapunta sa Villa. Kailangan kong makita right in front my eyes ang mga nakita ko sa panaginip ko. Ngayon, my job is to remind him about his past with Albert. Dahil ko sa sarili ko, base sa panaginip na iyon, na ako si Albert, na nabuhay ang kaluluwa ni Albert sa katauhan ko. Pero kailangan kong magdahan-dahan para hindi niya mahalata. Im sorry Cy if i will let you feel a memory torture these coming days. Kailangan kong gawin ito to bring back the pieces of puzzle i left behind. Ang mga nasabi ni TJ sa kaniyang isip. Tinapos niya ang naligo. Nagsuot siya ng manipis na boxer short at sando na nagpakita ng balanse at kaakit akit niyang katawan, dagdag pa ang de otso niyang tarugo. Balak niyang akitin si Cyrus para maalala nito ang mga ginawa nila ni Albert noon.

Nasa malalim akong pag-iisip nang maramdaman ko ang mga yabag ni TJ papalapit sakin. Nilingon ko siya. Napasinghap ako sa aking nakita. Napakaganda ng katawan niya. Para siyang isang demigod sa porma niyang nakakaakit. I really don't know but he is a perfect example of a jaw-dropping sight. Animo'y nakahubad siya sa nipis ng kanyang suot. Napakagandang tanawin. Ang kanyang katawan na animo'y pinaghirapang gawin ng isang sculptor maperpekto lang ito, ang kanyang tarugo na animo'y nangaakit, parang isang ibong gustong kumawala sa hawla. This man is physically a demigod! Parang isang panaginip may isang napakaguapong lalaki ngayon sa harap ko. Nahimasmasan lang ako nang magsalita ito sa harapan ko.

"Relaxing view! Know what, even if my plane bound to Paris crashed 5 years at sa tubig ako nawalan ng malay, i always find bodies of water refreshing." tumingin siya sa akin. Nagkainteres ako sa kwento niya kaya nakinig ako.

"Pag nakakarinig ako ng tubig, it reminds me about my second life," patuloy nito na nakatitig sa fishpond.

"May hinahanap nga akong lugar. Pag nagbabakasyon ako, gusto kong makakita ng ganung lugar! Pero ewan ko, hindi ko ata mahanap." turan nito.

"Eh, ano ba yung lugar na iyon?" tanong ko.

"Paraiso Cy! I want to be in a paradise," sagot niya. Tinawanan ko yun! Tumingin siya sakin. Matamang tinitigan ang aking pagtawa.

"Mas gusto kong tumatawa ka kaysa nalulungkot ka," madamdamin niyang tugon. Napatigil ako.

"Alam mo, gusto kong makakita ng tubig, yung malinaw na malinaw na tubig. Yung may mga puno sa paligid, may talon, may batis, may mga orchids, mga bulaklak sa paligid! Gusto kong makapunta sa ganung lugar Cy," muling pahayag niya na tinitingnan ang reaksyon ko.

Natigilan ako sa kanyang sinabi at hindi ko iyon naitago. Paano niya nalaman ang mga iyon? Perfect description iyon ng Villa Respicio. Hindi naman alam ni Cielo yun kasi iilan lang ang pinapayagang makarating doon. Hindi ito maaari. Posible ba talaga na si Albert itong kausap ko?

"Mayroon ka bang alam na lugar na ganun Cy? Gusto ko sanang ipasyal mo ako," muling pahayag niya habang titig na titig sa bawat reaksyon ko. Bakit parang pinag-aaralan niya ang mga reaksyon ko?

"Hmmm, meron but that's an exclusive place. Hindi basta-basta makapasok doon." sagot ko.

"Pero pwedeng puntahan?" sagot niya na halatang pursigido sa kanyang boses.

"Hmmm, yeah! Pwede!" sagot ko na nagkibit-balikat.

"Puntahan natin bukas! Ako kakausap sa may-ari para papasukin tayo," excited niyang tugon. Paano ba ito? Ako nga ang may-ari TJ! Paano pa ako makakatanggi ngayon, naisip ko. Makulit din tong taong to talaga!

"Ikaw Cy, pag nakakarinig ka ng lagaslas ng tubig, sino naaalala mo?" bigla nitong tanong na ikinagulat ko at ikinalungkot ng itsura ko. Tumingin ako sa pond. Gusto kong maluha, namuo ang luha ko pero pinigilan ko iyon. Napansin niya iyon pero tahimik lang siyang nakatingin. Alam kong tinitingnan niya ako.

"Si Albert" sagot ko. Matagal na katahimikan ang sumunod pero binasag iyon ni TJ.

"Sino ba talaga si Albert sa buhay mo?" tanong niya. Tumingin ako sa kanya wari'y nagtatanong kung bakit interesado siyang malaman. Pero sinagot ko siya. Naging mapait man ang naging wakas ng aming pag-iibigan, I am so proud na minahal ko. Gustong malaman ng taong ito, sasabihin ko,naisip ko. Muli akong tumingin sa fishpond.

"Si Albert ang pinakamagandang nangyari sa buhay ko. Siya ang nagparamdam sakin na walang bawal pagdating sa pag-ibig. Love has no boundaries! Love has no gender! Yan ang ipinaramdam sakin ng isang Albert Respicio. Siya ang one great love and one true love ko. Sa kanya ako nakaramdam ng tunay na pagmamahal. Mahal namin ang isa't-isa! At nangakong magsasama habangbuhay," namuo ang luha sa aking mga mata, ang luha na patuloy dumaloy ay naging hagulgol.

"Si Albert ang kauna-unahang lalaking nagpatibok ng puso ko, Teej! Siya ang kumuha ng puso ko at hindi na ibinalik pa. Pero kinailangan kong mabawi yun kahit mahirap na para sa mga taong mahal ako! Mahal na mahal ko siya," patuloy kong hagulgol. Hinaplos ni TJ ang aking likuran.

"Marami kaming magandang alaala ni Albert. Hindi basta-basta mawawala ang iyon dahil iyon ang pinakamasayang parte ng buhay ko," sabi ko habang lumuluha.

"Pero iniwan niya ako! Iniwan niya ako!" patuloy kong hagulgol!

"Para narin niya akong pinatay noon! Para akong namatay teej, sa sakit, sa pagdurusa!" umiiyak kong pahayag.

"Sinubukan kong makalimot. Marami akong nagawang pagkakamali pero ang alaala ni Albert ang pilit na bumubuhay sakin, ang pilit na nagtutulak sakin para gumawa ng tama! Para itama ang aking pagkakamali!" turan ko.

"Sinubukan kong magmahal muli sa loob ng 5 taon na yun, pero bigo ako kasi siya parin talaga! Inaamin kong minahal ko rin ang taong yun, pero sadyang di niya mapantayan si Albert sa puso ko," patuloy kong pahayag.

"Hanggang sa dumating ako sa puntong gusto ko na siyang kalimutan. Kailangan ko ring mabuhay kasi pakiramdam ko, namatay rin ako nang namatay siya," pahayag ko na nakatingin sa kawalan habang pinapahid ang aking mga luha. Alam kong pinapanuod ako ni TJ.

"Paano kung bumalik pala siya?" bigla niyang tanong na ikinagulat ko. Tumingin ako sa kanya pero nakatingin din pala siya sa fishpond. Tumawa ako ng mapakla pero napalitan iyon ng hagulgol.

"Pinanghawakan ko ang pangako niyang babalik siya teej! Sa loob ng limang taon, pinanghawakan ko yun! Pero wala siya! Para akong baliw na umasa sa pagbabalik ng isang namatay na! Pero bigo ako teej! At napakasakit nun sakin!" hagulgol kong tugon.

"Pero paano nga Cy kung andito na siya? Paano si Christian?" muling tanong niya na ikinagulat ko. Hindi ko iyon napaghandaan.

"Ewan ko! Siguro susumbatan ko siya! Hindi ko alam. Basta ang alam ko, ayoko nang saktan pa muli si Christian. Yun ang pinakaiiniiwasan kong mangyari Teej! Ayokong saktan ang taong walang ginawa kundi iparamdam na mahal na mahal ako!" natigilan ito sa aking sinabi. Parang nabanaag ko na tumiim-bagang ang itsura niya.

SA ISIP NI TJ

Gustung-gusto kong haplusing ang mga luha mo Cy. Gusto kong sabihin na bumalik si Albert. Pero hindi pa ako sigurado. Ibang sakit ang dulot ng luhang nakikita ko sa'yo. Pero kailangan kong magtiis Cy. Hindi ko susuungin ang laban na to nang hindi ako sigurado. Ayokong umiiyak ka ng ganyan. Ayokong nakikita kang umiiyak. Parang pinipiga ang puso ko. Wag ka nang umiyak. Andito na ako! Alam kong ako si Albert. Tama na yan. Wag ka nang humagulgol. Sinasabi ng puso kong mahal kita. Mahal na mahal kita. Gagawin ko ang lahat para maging maayos ang sitwasyon. Hindi pwedeng si Christian ang piliin. Tayo ang nakalaan sa isa't-isa. Sa nakikita ko ngayon, alam kong mahal mo parin si Albert. Alam kong mahal mo parin ako. Alam kong hindi magbabago iyon. Gagawa ako ng paraan para hindi mo siya makalimutan, para hindi mo ako makalimutan.

Nakita kong tahimik si TJ nang binanggit ko ang pangalan ni Christian. Ngunit bigla itong nagsalita.

"Paano kung may mabigat na dahilan kung bakit natagalan ang pagbabalik ni Albert, Cy? biglang tanong nito.

"Why are you askin' these questions TJ? I just don't get it." sagot ko ng may halong inis dahil tinotorture ako nito sa mga tanong niya.

"I am just giving you the possibilities Cy, things that may happen and will happen," paliwanag niya.

Tumahimik nalang ako.

"So safe to say na pipiliin mo si Christian?" muli niyang tanong na siyang dahilan ng pagpukol ko ng masamang tingin sa kanya!

"What is this TJ? Emotional torture?! I don't know TJ! Ewan ko! Ok?! And the hell you care about this!" galit kong tugon. Natahimik siya sa sinabi. Biglang pumasok ang ideya na bisita ko siya.

"Look, I didn't mean to say that teej. Ang kulit mo kasi eh. I'm sorry!" haplos ko sa balikat niya.

"No, no! It's ok. Naiintindihan kita. Makulit nga talaga ako. Baka kako, natraffic lang ang kaluluwa ni Albert kaya di agad nakabalik." sabi niya na nangingiti. Huli na nang nagsink-in ang sinabi niyang iyon sakin kaya naman late reaction ang pagtawa ko.

"You look your best when you laugh!" ngiti niya saken.

"Pasensya na ha!" tugon ko.

"Wala yun. Basta dalhin mo ako sa lugar na iyon bukas!" sagot niya. Ngumiti ako at nagyayang matulog...