Kabanata 5 Unexpected Visit Part 1

Natapos na ang Christmas vacation. Kailangan ko na ulit bumalik sa probinsya para ipagpatuloy ang aking pagtuturo. Nagpaalam ako kay Christian para malaman kung sasama ba siyang pauwi sakin. Sigurado akong matutuwa si mama kung makikita niya si Christian kung gaano ito kaguapo. Apat na taon itong hindi nakita ni mama. Kaya alam kong, magiging masaya ito pag nalaman na kami na.

"Mahal ko, uwi na ako ngayong gabi. Sa susunod na araw na kasi ang klase," bungad ko.

"Ha? Ano ba yan? Magleave ka nalang mahal ko. Gusto pa kitang makasama!" sagot ni Christian.

"Mahal hindi ako papayagan ngayon kasi unang bugso ng mga trabaho sa school. Ayoko din. New year na new year,magleleave ako. Sama ka nalang sakin sa bahay mahal ko," sagot ko.

"Sige mahal ko. Pero hindi ako makakasabay sa'yo. May aasikasuhin muna ako sa Embassy sa mga susunod na araw," sagot nito.

"Ano ba yan? Excited pa man din ako na ipaalam kay mama na tayo na. Gusto kong gawin yun na kasama kita. Ano bang gagawin mo dun?" tanong ko na medyo nayayamot. Lumapit siya sakin at niyakap ako sabay halik sa aking leeg.

"Surprise mahal ko! Basta magugustuhan mo yun! Susunod ako sa'yo. Ilang araw lang naman tayo maghihiwalay mahal ko." sagot niya na nilalambing ako.

"Sige na nga! Basta sa bahay ka tumuloy pag-uwi mo ha," lambing kong tugon.

"Oo, mahal ko. Ang bango naman ng mahal ko." sagot nito sabay halik at dila sa aking batok.

"Ang sarap niyan mahal. Nakakakiliti," tugon ko. Bigla niyang hinawakan ang aking tarugo at tinusok-tusok ng kanyang tarugo ang aking pwetan. Napasinghap ako sa sarap na aking naramdaman.

"Oooohhh!" sagot ko.

"Mahal, sabay tayo maligo," mungkahi niya. Wala kaming sinayang na oras. Dali-dali kaming pumunta sa CR. Naghubad kami ng aming mga damit. Kitang-kita talaga ang ganda ng aming katawan. Binuksan ko ang shower para maramdaman ko ang lamig ng tubig. Napasinghap ako dahil malamig ang panahon. Lumapit siya sakin at niyakap ako para hindi maramdaman ang lamig ng tubig. Sinimulan niya akong halikan at tinugunan ko naman yun ng isang mapusok na halik. Inilabas ko ang aking dila at ginaligod ang kanyang napakabangong bibig. Sinipsip ko ang kanyang dila na ikinaungol niya.

"Hmmmm!" tugon niya. Sinunod ko bumaba sa kanyang leeg! Hindi namin alintana ang lamig ng tubig dahil nilalabanan ito ng aming mainit na katawan. Sinipsip ko iyon. Ipinataas ko ang kamay niya. Basa na ang buhok ng kilikili niya. Nakakalibog tingnan ang buong katawan niya lalo na at nakataas ang kanyang kili-kili. Sinipsip iyon na lalong ikinaungol ni Christian.

"Galing mooo mahal kooo!" tugon niya. Bumaba ang aking halik at bigla kong isinubo ang naghuhumindig niyang tarugo. Mabagal. Ninanamnam ko ang bawat patak ng tubig na nakikisalo sa paglabas-masok ng aking bibig. Sinipsip ko ang kanyang bola. Bahagya kong pinasikip iyon sa loob ng aking bibig at inipit ito.

"Aaaahhhh!" tugon niya. Pinagsawa ko ang aking dila sa bola niya. Napakasarap talaga. Napakalambot. Tumaas ang aking halik papunta sa kanyang tenga! Ipinasok ko ang aking dila na nagpalibog pa sa kanya lalo.

"Mahal ko, kantutin mo ako! Namis na ng kweba ko si junjun!" bulong ko. Tumuwad ako at humawak sa lababo. Ang tubig na patuloy ang paglagaslas ang nagsilbing pampadulas. Dahan-dahang ipinasok ni Christian ang kanyang malaking tarugo. Nang naipasok na niya, bigla niyang kinambyo ang tarugo ko!

"Aaaahhhh!" tugon ko.

Isinasabay niya ang paglabas masok sa aking butas sa pagindayog ng kamay niya sa aking tarugo. Lalong humigpit ang hawak ng kamay ko sa lababo dahil pabilis-bilis ang pagkadyot niya sa aking butas. May kung anong bagay na nasusundot sa aking kaloob-looban na nagpapasarap ng aking pakiramdam.

"Harder, mahal koooo!" bulong ko.

Lalo nga niyang idiniin at ipinasok ang buong tarugo niya. Pabilis ng pabilis.

"Aaaaaahhhh! Ayyyyaaaannn na mahal!" mahinang hiyaw niya.

"Sabay tayoooo mahal koooo!" tugon ko. Sabay na bumulwak ang masaganang tamod namin. Nasa ganun kaming posisyon ng ilang segundo.

"I love you!" bulong niya.

"I love you too," sabay halik at yakap sa kanya.

Pagkatapos kong kumain ng lunch, nagpaaalam na ako sa kanya para umuwi ng probinsya. Nagbilin akong huwag pabayaan ang sarili at sumunod agad pag tapos na niya ang kailangan niyang ayusin dito sa Manila. Medyo mahaba ang byahe kaya kailangang umalis na ako ng ganitong oras para makarating samin ng 10 pm. Makakapagpahinga pa ako, naisip ko.

Nasa bungad na ako ng Isabela, mga alas sais na ng gabi ng biglang tumunog ang aking telepono. Bagong number iyon. Hindi ko iyon sinagot baka nanloloko lang. Pero patuloy ito sa pagtawag! Wala akong nagawa kundi sagutin iyon.

"Hello, who's this?" tanong ko.

"Hello." sagot ng kabilang linya. Pamilyar ang boses. Di ko lang maalala kung sino.

"Who's this po?" muling tanong ko.

"Hey, it's TJ Miranda!" sagot nito. Natigilan ako ng marinig ko ang pangalan niya. Biglang naalala ko ang titig niya, ang paghawak niya sa mukha ko, at pagyakap niya sakin. Bumabalik lahat ng alaala ni Albert sa katauhan niya. Ang ginawa niyang pag-walk out. Ganun na ganun si Albert nung nagselos ito kaya Christian. Tama si Christian sa obserbasyon niya. Magaling talaga si Chris sa observation.

"Hello Cyrus, still there?" sagot ng kabilang linya. Hininto ko muna ang sasakyan. Baka mabangga ako lalo na't si TJ ang kausap ko. Ewan ko ba, nawawala ako sa konsentrasyon pag ito ang kaharap at kausap ko.

"Yes. I'm still here!" sagot ko. "Why did you call?" tanong ko.

"Hmmm, well, i need to talk to you about something," sagot niya.

"Can we meet?" dagdag nito.

"Where at?" sagot ko.

"Makati. 8 pm." sagot niya.

"Ohh, I'm sorry. I can't! Im on my way home Mr. Miranda! I mean, on my way to the province. Workin' there so i need to go home." sagot ko.

"Owh! With Christian?" tanong niya.

"No! Yeah! I mean, supposedly. But he needs to fix somethin. He'll be here with me in few days!" sagot ko.

"That's great!" excited niyang sagot.

"Pardon?" sagot ko.

"I mean, it would be great if you give me your address there!" sagot niya.

"Why?" tanong ko.

"I'll visit you to discuss somethin'." sagot niyang naghihintay sa sagot ko.

"Hmmm, Mr. Miranda, i need to hang up. Malayo pa kasi byahe ko. Baka makatulog ako sa daan. Bye!" iwas ko sa tanong. Pupuntahan ako sa probinsya. Oh My, hindi pwede yun. Ayoko maging tulala na naman pag nakikita siya. Ayokong maging unfair kay Christian. Tsaka, uuwi si Christian sa bahay. Ano nalang sabihin niya pag nadatnan si TJ doon? Hindi pwedeng guluhin niya ang buong sistema ko, naisip ko.

Dumating ako sa bahay ng matiwasay. Nakatulog ako agad at nagising na nang mga alas diyes ng umaga. Isang araw nalang pasukan na kaya naman naghanda ako ng mga gamit para kinabukasan wala na akong problema. Nagtext ako kay Christian na maayos ang byahe ko.

Kinabukasan, pumasok ako sa eskwelahan. Lahat ng mga estudyante maingay dahil sa mga kwentuhan nila tungkol sa kanilang naging bakasyon. Tuluy-tuloy ang klase ko ng umaga. Recess lang ang break ko. Nasa kalagitnaan ako ng pagtuturo sa last subject ko ng umagang iyon ng may narinig akong hiyawan ng mga estudyante. Nadistract tuloy ako sa klase pati ang mga estudyante ko sa loob. Maya-maya lang, may mga estudyanteng dumadaan kung saan ako nagroroom.

"Oh my God! He's so cute!" turan ng isa.

"Grabe! Ang guapo niya! Para siyang artista! Tapos ang katawan, grabe! Sobrang hot!" sabi naman ng kasama niya. Halos lahat ng napapadaan, ganun ang komentaryo.

May nakita akong isang estudyante ko sa subject ko.

"Mr. Yabes, come here!" tawag ko. Lumapit naman ito sa akin.

"Bakit sila nagsisigawan? May artista bang dumating?" birong tanong ko.

"Mukhang artista sir! Mukha ring model! Grabe, tilian nga ang mga babae kanina eh." sagot nito.

"Taga san daw?" tanong ko.

"Ewan ko sir eh. Kausap ng principal sa office niya. May mga dalang supplies para sa mga estudyante eh!" sagot nito.

"Thank you Mr. Yabes!" tugon ko. Nagpatuloy ako sa pagtuturo kahit alam kong nasira ang konsentrasyon nila sa dumating na bisita. Nasa huling bahagi na ako ng lesson nang biglang may estudyanteng dumating.

"Excuse me sir. Pinapatawag po kayo ni Mrs. Blanche sa office niya." sabi ng isang estudyanteng lalaki.

"Ok, Ill be there in a minute." sagot ko.

Pumunta ako sa office ng principal. Mukhang nandoon na lahat ng aking mga kasama. May urgent meeting siguro kami,naisip ko. Pagpasok ko sa office, hindi ko alam kung anong magiging reaction ko ng bumungad ang isang pamilyar na mukha. Hindi ako makapaniwala sa pagkabigla. Hindi ako makaapuhap ng sasabihin... Pero nang makabawi ako, 

"Mr. Miranda? TJ Miranda? What are you doing here?" tanong ko na ikinagulat ng aking mga kasama. Parang hindi sila makapaniwala na kakilala ko ang guapong kinakikiligan nila. Bakit? Guapo rin naman ako ah, naisip ko.

"You know Mr. Mendoza, Mr. Miranda?" tanong ng principal kay TJ.

"We've met a couple of times Ma'am! We have common friends!" pormal na sagot nito.

Nakakapagtaka ata ngayon to. Napakapormal. Parang hindi ako masyadong kilala talaga, naisip ko.

"Ok fellow educators, I called for this meeting para ipaalam sa inyo na Mr. Miranda donated school supplies for our students. We are very lucky that we are chosen as one of the recipients of his foundation. For all you know, Mr. Miranda is a former model ang CEO of Miranda Industries. Kaya ang mga nakikita niyong office supplies, ipamigay niyo sa mga bata. Adviser nalang ang magdidistribute!" utos ni Ma'am Blanche.

Halata namang namangha ang mga kasama kong guro.

"Kaya pala napakaguapo at napakatangkad eh! Model pala dati," sabi ng isa.

"CEO pa friend! Guapo na,mayaman pa," tugon naman ng isa.

Nagusap si TJ and Mrs. Blanche habang inaayos namin ang mga school supplies. Hindi ako mapakali dahil nagtataka ako kung paano niya natunton ang lugar ko. Haay, Im sure nagtanong kay Cielo.

"Mr. Mendoza, would it be ok if Mr. Miranda here will sleep at your place? Medyo malayo kasi ang hotel dito. Kahit man lang pambawi natin sa tulong ni Mr. Miranda?" tanong ni Ma'am. Pinukulan ko muna ng tingin si TJ bago nagsalita.

"Makakatagal kaya siya sa bahay Ma'am?" makahulugan kong tanong. Tumingin si Principal kay TJ.

"But of course Ma'am. Ilang araw lang naman." sagot niya na ikinagulat ko.

"What? You mean, you'll stay there for days?" medyo napasigaw kong tugon.

"Mr. Mendoza, that's not the proper way of treating our visitor," turan ni principal.

"Sorry Ma'am, nagulat lang ako." paumanhin ko. Nakangisi si TJ na tumingin sakin. Walanghiya talaga! naisip ko.

"Besides Mr. Mendoza, Mr. Miranda will donate sets of computers too. Kailangan mong ayusin ang request para daw sa foundation. He personally requested you to settle it. I'm expecting you to bring home the computer sets when you get back." dagdag ng principal.

"You mean, I have to go with him Ma'am?" sagot ko.

"Ow, don't worry, you'll be excused on your classes. Ill assign somebody to take care of your classes!" sagot ni Ma'am. Lalo akong nagulantang sa sinabi ni principal. What are you doing TJ Miranda? Ano ba? Sinundan mo ako dito tapos pakikialaman mo ang buhay ko?, naisip ko.

"Mr. Mendoza, be sure to take care of Mr. Miranda.

We cannot afford to lose a generous sponsor," muling sabi ng principal.

"Dont worry Ma'am, Ill take care of him." sarkastiko kong sagot sabay pukol kay TJ ng masamang tingin. Ngumiti ito lalo na wari'y natutuwa sa naging reaksyon ko. I feel so helpless kasi kinuntsaba niya ang aking boss para dito. Sino ba namang public school ang tatanggi sa sets of computer at donations? Eh yun ang kailangan ng eskwelahan namin. Yung tulad ni TJ na stakeholder who's willing to extend help for the betterment of school clienteles. Napabungtunghininga nalang ako nang panahong iyon.