Kabanata 2 Unang Sabak, Dalawa ang Nasibak-Si Albert Part 5

Araw ng Sabado noon... Malinaw na malinaw pa sa aking balintataw. Habang inaalala ko ang araw na ito, nagdudulot ito ng kakaibang saya sa puso ko. Ito ang isa sa pinakamasayang araw sa buhay ko. Dahil sa araw na ito, hindi ko lang narinig na mahal ako ni Albert, hindi ko lang ito nakita sa mga ginawa niya, higit sa ano pa man, naramdaman ko ito. Ipinadama ito sa akin ni Albert.

Alas nuebe na ako nagising ng umagang iyon. Hindi talaga ito ang waking time ko. Pero dahil narin siguro sa pagod sa isang malibog na labanang naganap kagabi, nahuli ako sa paggising. Kinapa ko ang parte na pinaghigaan ni Albert, pero wala akong katawang nakapa. Unti-unti kong iminulat ang aking mga mata, wala na siya sa higaan. Tiningnan ko ang orasan. Kumaripas ako sa cr para magmumog at makababa. Kahit bisita ako sa bahay na iyon, magiging abuso kung ganito ang ipapakita ko sa kanila. Nagmumog at naghilamos lang ako bago bumaba. Pagbaba ko, tahimik ang buong paligid. Pumunta ako sa may lanai pero walang tao. Inikot ko ang sala papuntang kusina at may narinig akong tawanan sa pool area. Pumunta ako doon at nakita ko ang mga kasambahay na nagkakatuwaan sa pool. Napansin kong wala si Albert doon. Napansin ako ni Yaya Luring na may hinahanap.

"Good morning sir Cyrus." bati ni yaya Luring.

"Good morning din yaya Luring. Mukhang nagkakatuwaan po ata kayo ah. Nasan po si Albert?" tanong ko kay yaya.

Tumigil ang tatlong kasambahay na lumangoy ng narinig ako. 

"Ai oo sir, binigyan kami ni Señorito ng permiso na gamitin ang pool na ito at maghappy happy dito. Premyo daw namin sa pagtulong sa kanya kanina." sagot ng matanda.

"Good morning Mang Ador, Antonio," bati ko sa dalawa na abala sa pagbabarbeque.

"Good morning din sir" sabay na bati ng dalawa.

"Hoy tres marias, anong bilin ni señorito sa inyo?" sigaw ni Antonio sa mga babaeng nagkakatuwaan sa pool.

"Good morning sir Cyrus" sabay-sabay na bati ng mga ito. Ngumiti ako tanda ng pagbati sa kanila. Mukhang kinilig ang mga ito sa ngiti ko.

"Ito po ang bilin ni señorito sa inyo" sigaw nung isa.

"1, 2, 3." bilang ng tatlo

"Mahal ko, hindi na kita ginising dahil ang sarap ng tulog mo kanina. Pumunta ka lagpas sa kakahuyan. Hihintayin kita doon. Ang pogi mong mahal, Albert." sabay-sabay na turan ng mga babae. Isa na naman ito sa di ko makakalimutang ginawa niya. Umiling-iling nalang ako sabay ngiti upang di mapansin ang aking pamumula. Tawanan sina yaya Luring, Mang Ador at Antonio sa ginawa ng tres marias. Pati ako nakitawa narin pero may halong kilig.

"Yan kasi ang bilin ni señorito kaninang umalis siya Sir Cyrus. Nagbanta nga na palalayasin ang mga yan pag di daw nasabi ng sabay-sabay sayo." natatawang turing ni yaya. 

Tuwang-tuwa ang mga babae dahil hindi sila nagkamali sa pagbitiw ng salita. Naglaro sila ulit sa pool at nagsigawan.

"San po ba yun yaya?" tanong ko.

"Diretsuhin mo lang yang daan" sabay turo sa daang makikita sa parte ng kakahuyan.

"Wag kang magalala, malinis ang daan dyan. Pinalinis ni Sir Alfonso yan nung dumating dito si señorito." sabat naman ni Mang Ador.

Nagpaalam ako sa kanila na pumunta na kay Albert. Tumango naman sila sabay ngiti sakin.

"Sayang si sir Cyrus 'no? Ang guapo pa man din. Pati si señorito" turan ng isa sa kasambahay.

"Bakit sayang kung nagmamahalan naman sila" sabat naman ng isa.

"Gusto nyo bang masesante?" biglang sigaw ni yaya Luring sa tatlo. Kaya tumigil at tumahimik na ang mga ito ng marinig ang salitang sesante.

Ngumiti nalang ako habang binabagtas ang daan na sinabi nila sakin. Medyo may kalayuan din dahil mga 15 minutes na akong naglalakad, puro puno parin ang nakikita ko. Hanggang sa nakarinig ako ng lagaslas ng tubig. Lumapit ako at nakita ang nakatagong yaman ng Villa. Isang itong batis na napakinaw ng tubig. May mga bato ito na siyang nagfifilter ng tubig nito. Namangha ako sa ganda ng lugar. Makikita mo dito ang isang 25-meter falls na kung saan nagmumula ang tubig ng batis. Punung-puno ng mga ibat-ibang klase ng puno ang paligid. Ito ang nagpatingkad ng luntiang kulay ng mga paligid. Makikita ang balanseng ekolohikal ng lugar dahil may mga wild orchids sa paligid, may mga paru-parong iba't iba ang kulay, at may mga insektong lumilipad lipad. Huminga ako ng malalim bago ko hinanap si Albert.

"Albert" sigaw ko ng di ko siya makita. Nagulat ako ng biglang may tumalon sa itaas na bahagi ng talon.

"Mahal kooo!" sigaw ng boses. Napalingon ako. Ilang minuto na ang nakalipas pero wala paring umaahon. Nagaalala na ako. Lumapit ako sa bahagi na kung saan narinig ang malakas na splash ng tubig. Lumapit pa ako. Naghubad ako ng damit at tanging boxer's lang ang itinira ko. Lumangoy ako pero walang Albert akong nakita.

"Albeeert! Nasan ka na ba?" sigaw ko na medyo garalgal na ang boses ko.

Sinisid ko muli ang kalaliman ng batis, pero wala talaga! Di ko na napigilang umiyak. Takot ang una kong naramdaman. Takot na baka may nangyaring masama na talaga kay Albert. Nagisip ako. Kailangan kong gumawa ng hakbang. Tama, hihingi ako ng tulong kina Mang Ador. Pero sumubok pa ako minsan na tawagin ang pangalan niya.

"Albeerrt! Nasaan ka na?" Mahal kooooo!" ang huling sigaw ko.

"Mahal ko!" ang sigaw ng isang pamilyar na boses. Hinanap ko yun. Lumingon ako at nakita ko si Albert na nakatayo sa isang malaking puno. Isa na namang sorpresa ang natunghayan ko. Isang tapaulin ang nakasabit sa puno, 'I love you Cyrus". Nakita ko ang larawan niya ang nalagay doon. Mangiyakngiyak akong lumapit sa kanya.

"Tol, pinagalala mo ako!" sabay ng isang mahinang suntok sa braso niya.

"Ganyan pala ang itsura mo pag nawala ako." seryosong tugon niya.

"Hindi magandang biro yan tol." seryosong sagot ko.

"Joke lang!" sabay kengkoy niyang turan sakin. Napangiti ako sa itsura niya.

"Hindi ako mawawala sa tabi mo Cy. Hindi kita iiwan. Yun lang ang maipapangako ko sa'yo ngayon" seryosong tugon niya. "Halika," lumapit kami sa malaking puno. May nakahanda ng mga sari-saring pagkain sa banig na nakalatag malapit sa puno. Ganito talaga siya kaseryoso sakin.

"Halika ka, kain na tayo. Kanina pa kita hinihintay. Gusto ko na ngang bumalik kanina. Pero nakita kita papunta na dito kaya hinintay na kita." paliwanag niya.

"Inihanda mo lahat ng ito? Mga paborito ko to ah?" sabi

"Syempre, nagresearch ako tungkol dyan. Naalala mo ng minsan may nagpafill up sa'yo ng slambook? Sakin yun. Para malaman ko lahat ng gusto mo. Tsaka, tinulungan ako nina yaya na ihanda to. Alas 4 ako nagising para dito." litanya niya.

"Ha! Talaga?" hindi ako makapaniwala sa nagagawa ng guapong ito. Naisip ko, seryoso talaga siya sakin.

"Pano yang tarpaulin? Wala pa naman yan kahapon ah?"

"Inutusan ko si Antonio. Family business din namin yan kaya walang problema! Maganda ba, mahal ko? Guapo ba ako dyan?" sunud-sunod niyang tanong sabay kindat sakin.

"Oo, sobrang guapo." sabi ko at pinisil ang magkabilang pisngi niya.

Napangiti siya sa gesture ko.

"Seryoso ka talaga no? Tingnan mo nga nagawa mo lahat nang ito in a short span of time" turan ko habang nakatingin sa bilugan at nangingislap niyang mata. Namemorya ko ang ganda ng mata niya because he has the most expressive eyes ever.

"Bakit, ikaw? Hindi ka ba seryoso" tugon niya.

"Hindi mo ba nararamdaman? Mahirap kasing tapatan ang lahat ng ginagawa mo ngayon" sabi ko.

"Hindi mo kailangang gawin ang mga bagay na'to. Iba-iba naman tayo ng pagpaparamdam ng pagmamahal. Ito ang paraan ko eh. Alam kong iba ang paraan mo sa pagpaparamdam nun" paliwanag niya.

"Wag kang mag-alala, pagkatapos kong nakita ang reaksyon mo kanina, naiparamdam mo na sakin na mahal mo rin ako" pagpapatuloy niya.

Pinagsaluhan namin ang pagkaing naihanda. Masarap ang pagkakaluto ng mga ito kaya pareho kaming ginanahan sa pagkain. Pagkatapos naming kumain, may inilabas siyang isang pulang kahon. Tumayo siya, tinanggal ang tarpaulin sa puno. Tiniklop niya ito at ibinigay sakin.

"Idisplay mo sa kwarto mo ha. Pinagawa ko talaga yan para maalala mo ako lagi."

Pinatayo niya ako. At doon ko napansin ang hugis puso na nakaukit sa puno. Nakaukit din dito ang pangalan namin dalawa. Albert loves Cyrus.

"Ang punong ito, at lahat ng espiritu dito, ang batis at talon ang magiging saksi sa gagawin ko ngayon." Binuksan niya ang pulang kahon at inilabas doon ang isang singsing.

"Ang singsing na ito ay simbolo ng aking walang hanggang pagibig sayo Mr. Cyrus Mendoza. Habang suot ko ang singsing na ito, mamahalin kita habang buhay o kahit na sa kabilang buhay na."

Isinuot niya ang singsing sa aking daliri sabay halik sa akin. Ganun din ang ginawa ko.

"Hindi ko maipapangakong matutumbasan ko ang lahat ng ginagawa mong ito, pero isa lang ang maipapangako ko, mamahalin kita sa abot ng aking makakaya. Ikaw lang at wala ng iba!"

Isinuot ko ang isa pang singsing sa daliri niya at ginawaran ko siya ng isang swabeng halik. Nagyakapan kaming dalawa, matagal ang yakap na iyon na parang wala ng bukas. Iginiya nya ang aking kamay sa puno na kung saan nakaukit ang puso kasama ng aming pangalan.

"Tutuparin ko ang pangakong iyon, mahal ko!" seryosong sabi ni Albert sabay tingin sakin.

"Makakaasa kang ako man ay tutuparin ko ang aking ipinangako, mahal" tugon ko. Naghalikan kami muli habang nakahawak ang aming kamay sa puno.

Bigla siyang bumitiw,sabay sigaw na

"Mahuli, taya!" sabay takbo sa batis.

Nagulat man ako, tumakbo ako para habulin siya. Walang maririnig sa lugar na yun kundi ang tawanan namin dalawa habang naghahabulan.

Ang dali ng mga pangyayari sa aming dalawa ni Albert. Pag magkasama kaming dalawa, parang tumitigil ang paginog ng mundo. Sa lipunang hindi tanggap ang pagmamahalan ng dalawang adan, mahirap ipakita ang mga ito. Gumawa si Albert ng sariling mundo para sa amin upang malaya kaming ipadama ang aming nararamdaman sa isa't-isa. Saksi ang isang paraiso sa aming pagmamahalan. Nakatutuwang isipin na dati-rati, isang adan at eba ang bida sa isang pelikula lalo na kung ganito kaganda ang lugar na kung saan kukunan ang mga eksena. Pero ngayon, sa aming dalawa ni Albert, dalawang mga adan ang nakatampisaw sa batis, nakahubad, magkayakap. Niyakap niya ako ng mahigpit. Ginawaran niya ang aking noo, ilong, magkabilang pisngi at labi ng halik.

"Alam kong kasalanan ito sa kanya," turo niya sa itaas. "Pero, nagpapasalamat ako at ibinigay ka niya sa akin. Ako na ang pinakamasayang lalaki sa mundo ngayon. Life is short, mahal ko. Gusto ko ienjoy lahat ng ito kasama ka." makahulugang sabi ni Albert.

Para bang isang pahiwatig iyon ng pamamaalam kay Albert. Alam ko na ngayon ang ibig niyang sabihin. Hindi ko iyon pinansin pero tumatak ang bawat salitang binitiwan niya noon, mga salitang bumubuhay sa akin. Binuo ni Albert ang isang kwentong pagibig na pinapangarap ko. Iginiya ako ni Albert loob ng falls. May maliit pala itong kweba na kung saan siya lumusot para di ko makita kaninang hinahanap ko siya. Napakaganda ng lugar. Iba ang lamig ng hangin sa loob. Nanunuot ito sa aking kalamnan. Pareho na kaming hubo't hubad ni Albert. Itinulak niya ako sa isang malaking bato, inalalayan papunta sa gilid. Napasandal ako sa bato ng ginawa niya yun.

"Ikaw ang pinakaguapong lalaking nakilala ko mahal ko. Mahal na mahal kita." ang nasabi niya.

Napasinghap ako ng bigla niyang hinawakan ang aking semi-erect na tarugo.

"Ang sarap mo mahal ko. Hinding-hindi ako magsasawang halikan ang bawat sulok ng katawan mo" ang wika ni Albert.

"Ako din naman mahal ko. Magkaroon ba naman ako ng isang minamahal na may pandesal sa tiyan," sabay himas ng kanyang tiyan. "Ang mata mo, dito ako nabighani ng una kitang nakita, mahal ko. Para bang nangungusap palagi. At ang labing ito, ang buong mukha mo. Hindi mo alam kung ilang beses itong umikot sa aking imahinasyon, na nauuwi sa pagpapaligaya ng aking sarili. Wala na akong mahihiling pa," pagamin ko.

Isang maluwag na ngiti sa labi ang naging tugon niya. Muli nyang sinibasib ng halik ang aking mga labi habang humihimas ang mga kamay namin sa maselang bahagi ng aming katawan.

"Plss, suck me mahal ko." ang namutawi sa kanya.

Wala na akong inaksayang panahon. Bumaba ang aking halik. Nagpalitan kami ng pwesto para hindi kami mahirapan. Kinagat-kagat ko ang kanyang utong na nagdala sa kanya ng ibayong sarap.

"oooooooowhhhhhh" ang lumabas sa labi niya.

"ang sarap niyan, siiiggee pa mahal ko"

Lalo ko pang ginalingan ang ginagawa ko. Bumaba ako at tinungo ko ang naghuhumandig na tarugo niya. Isa ito sa maipagmamalaki ni Albert. Malinis, walang masyadong ugat, pantay ang kulay nito sa kanyang balat, at mapula at malaki ang ulo. Dagdag pa ang 7 pulgada nitong haba. Sinipsip ko muna ang pinakaulo nito at tiningala ang ekspresyon ng mukha niya. Nakakalibog. Sarap na sarap ang mahal ko sa aking ginagawa. Pinagpatuloy ko ang pagpapaligaya sa kanya. Nagtaas baba ako sa kanyang tarugo,ninanamnam ang sarap nito. Mahirap ipasok ng buo pero kailangan kong kayanin para sa kanya.

"Gluuurkk, glurrk!" sunud-sunod na tunog na maririnig.

"Aaaaaaaahhhhh! Sarap niyan mahal. Ang init ng bibig mo." sinabayan ito ng pagindayog ni Albert.

"Mahal, can i fuck you?" biglang sabi ni Albert. Natigilan ako. Pero patuloy parin ang aking dila sa paglaro ng kanyang tarugo. Kaya naman utal ito sa pagsasalita. I never tried to be fucked. Birhen pa ang butas ko at alam kong masakit iyon. Pero ipagkakait ko ba ang magpapaligaya sa nagiisang lalaki sa buhay ko?

"Do-don't wo-worry, ill be gentle" sabi ni Albert. Binilisan ko ang pagkain sa kanyang tarugo. Nilawayan ko ito ng madami. Tumayo ako, hinalikan siya muli sabay bulong,

"You'll be my first. Kaya dahan-dahan mahal ko."

"It's an honor then,my love" ang tugon niya.

Nadadarang kami sa init ng aming pagnanasa, sa init ng aming pagiibigan. Unti-unting pinasok ni Albert ang aking butas. Nahirapan siya ng umpisa dahil may kalakihan ang ulo ni junjun(tarugo). Kaya kinalikot niya ito gamit ang kanyang daliri.

"Arraaay" napasigaw ako ng bigla niyang pinasok ang kanyang hinlalaki.

"Sorry mahal." sabay halik sa akin batok. Nawala ang sakit dahil sa sensasyong dulot ng kanyang paghalik. Naramdaman ko na tatlong daliri na pala ang nakapasok sa aking butas. Nang nasanay na ang aking butas, lumuwag ito. Pinadaan niya ang kanyang dila sa aking batok,pababa hanggang marating ang butas at tinusok tusok nito ang butas ko at dinilaan.

"Aaaaaahhh.anong ginagawa mo mahal ko? Ang sarrrap" nagdidiliryo kong bulong.

Patuloy niyang ginawa. Nang makita niyang handa na ang aking butas, bigla ng ipinasok ang kalahati ng kanyang tarugo. Napasigaw ako ulit dahil sa sakit. Mangiyak-ngiyak ako ng panahong iyon. Hinalikan niya ako at sinalsal ang tarugo ko kung kaya pinaghalong sakit at sarap ang aking naramdaman. Tumigil siya sandali para mabigyan ng pagkakataon ang aking butas na masanay sa laki ng kanyang tarugo.

"Ang sarap mahal. Ang sikip mo. Ang init sa loob" ang nasabi ni Albert.

Bigla na naman niyang ipinasok ng buung-buo ang kanyang tarugo. Para akong natatae na ewan. Naramdaman kong may napunit at may mainit na likido na lumabas sa aking butas. Naaawa si Albert sakin pero sinabihan ko siyang ituloy ito.

"Kaya ko mahal ko. Sige na, ituloy mo na" ang wika ko.

"Sigurado ka mahal ko?" ang tanong niya.

"Oo, mahal. Para sa iyo"

Dahan-dahang naglabas-masok ang kanyang tarugo sa butas ko. Hanggang sa naging mabilis ang ritmo nito. Hindi masakit. Sumasarap na.

"Sige pa mahal. Masarap na" ang namutawi sakin.

Lalong binilisan ni Albert ang kanyang paglabas-masok.

"Ahhhhhh, ohhhhhh! Ang sarap mo mahal ko. Ahhhhhhh ohhhhhhhh"

Hinawakan niya ang aking baywang para lalo niyang mapabuti ang pagkantot sa akin. Ako na ang nagsalsal sa tarugo ko. May kung anong nasusundot sa kaloob-looban ko na nagbibigay sa akin ng ibayong sa sarap. Kaya naman, idiniin ko pa ang aking pwetan sa tarugo ni Albert at sinasalubong ko narin ang kanyang kantot.

"Ahhhhh ohhhhhh! Maaaahal kooo!" pigil hiningang bulong ni Albert.

"Siigeee paaaah!" ang sagot ko naman.

Patuloy ang ginawa niya. Napansin naninigas na ang kanyang hita. Tanda iyon malapit na siyang labasan.

"Malapit na akkooo mahal. Ipuuutok ko na sa loob"

"Sige lang mahal. Malaaapit narin ako" ang sagot ko. Lalong bumilis ang pagindayog ng aming mga katawan. At biglang sumirit ang mainit na likido sa loob ng aking butas. Madami. Ilang putok. Ganun din sa akin. Pumutok ito ng 7 beses.

"Ahhhhhhhhhhhh" ang maririnig mo sa kweba. Maririnig mo ang echo nito na siyang tanda ng isang napasarap na pagniniig ng dalawang adan, dalawang pusong nagmamahalan.

"Ang sarap-sarap mo mahal ko" ang nasabi ni Albert pagkatapos ng aming pagtatalik. "Salamat" pahabol nito sabay halik sa aking labi.

"Salamat din mahal ko. Hindi ko makakalimutan ang araw na ito," ang aking sagot.

Naghalikan kami bago ako niyaya na maligo muli sa batis. Naghabulan, nagwisikan ng tubig ang ginawa namin. Nandun yung sumisisid siya at biglang isusubo ang aking tarugo, ganun din ang ginagawa ko. Nagdulot ito ng ibang kiliti sa amin pareho. Nandun yung tusuk-tusukin niya ang pwet ko ng kanyang tarugo. Ang mga bagay na ito ay nagbigay ng saya sa amin. Nauuwi lagi sa tawanan ang kasutilan ni Albert. Natuto akong ngumiti, natuto akong humalakhak sa piling niya. Nang magsawa kami sa batis, umahon kami. Kinuha niya ang twalya at ipinunas sakin. Bawat sulok ng katawan ko, pinunasan niya. Ganun din ang ginawa ko sa kanya.

"Tara mahal, may ipapakita ako sa'yo," ang wika niya.

"Saan?" tanong ko.

"Basta, sumunod ka sa akin. Halika na." hila-hila niya ang aking kamay.

Para kaming mga batang paslit na hubo't hubad na naglalakad. Sabagay, wala namang ibang tao doon dahil pribadong pagaari ng kanilang pamilya ang lugar na iyon. Hawak-hawak parin niya ang aking kamay habang kinapa-kapa niya ang singsing na simbolo ng aming pagiibigan. Napapangiti siyang lumilingon sakin pag nakakapa niya yun. Pataas ang daan na tinatahak namin.

"Mahal, pikit ka muna!" utos niya sa akin. Sinunod ko naman siya sa kanyang sinabi. Iginiya niya ako sa isang lugar sa taas ng talon.

"Sige, buksan mo na ang iyong mata," utos niya.

Unti-unti kong binuksan ang aking mata.

"Chaaaraaaan" ang sigaw niya.

Napawow ako sa sobrang ganda ng paligid. Hitik sa iba't-ibang orchids ang lugar. May tubig ito na bumaba papuntang falls at batis. Mukhang pinasadya ang lugar na ito dahil may kubo ka pang makikita. Malinis at luntian ang paligid.

"Welcome to my hidden sanctuary, mahal ko. Ito ang pinupuntahan ko pag may problema ako, pag may dinaramdam ako, pag nalulungkot ako. "Ako" ang buong lugar na ito. Nakikita mo ang kubo na iyon (sabay turo) pinasadya ko yan. Tinulungan din ako ni daddy na ayusin ito. Kinailangan namin bawasan ang puno dito para mas maaliwalas. Ang mga orchids na yan, (sabay turo sa napagandang hardin, at mga orchids sa puno), pinadagdagan ko yan kay mommy. Yung iba, wild orchids talaga. Nagustuhan mo ba?" tanong niya.

Nakanganga parin akong tumango sa kanya. May natural na bango ang lugar na ito. Iba ang samyo ng hangin. Kahit inayos ito, natural parin ang dating dahil sa likas na ganda ng lugar.

"Alam mo bang, ikaw palang ang dinala ko dito? Pati barkada ko, inilihim ko ang lugar na ito sa kanila. Pati mga kasama sa bahay, ipinagbawal kong pumunta sila dito. Paminsan minsan, binibisita ni dad at mang ador ito para mamaintain ang linis nito at para magdamo. Alam kasi nila na hidden sanctuary ko ito. Ganun ako kamahal ni mom and dad. Sa'yo narin ang lugar na ito." paliwanag niya.

Nagulat ako sa sinabi nito.

"Tandaan mo 'to mahal ko, lahat ng sakin, sayo narin. Ganyan kita kamahal" sabi niya.

Mangiyak-ngiyak ako sa tinuran niya.

"Hindi tama yun mahal ko. Hindi mo kailangang ibigay lahat ng meron ka sa akin. Minahal mo akong ganito diba? Kaya mas gusto kong mahalin mo ako sa kung anong meron lang ako. Hindi kailangang gawin yun. Sapat na sakin na malaman na mahal mo ako" ang nasabi ko.

"Masaya akong gawin yun. Masaya akong ibahagi ang buhay na meron ako sa'yo. Pero naiintindihan ko ang sinasabi mo ngayon" sabay yakap sa akin.

"Salamat mahal ko" ang turan ko sa kanya.

Umuwi kami ng magtatakip-silim na. Pagod man kami, hindi mapapantayan ang saya na naramdaman namin sa araw na iyon. Alam naming mahal namin ang isa't-isa. Napakasarap pala talaga ng magmahal ng isang taong mahal karin. Dumating kami sa mansion na may di maipaliwanag na saya sa aming mukha. Sinalubong kami ng mga kasambahay.

"Kumusta ang date ng dalawang guapong binata?" kantyaw ni yaya Luring.

"Masaya po yaya." tugon ni Albert na nakangiti.

"Ngayon lang kita nakita na ganyan kasaya. Salamat sir Cyrus. Binago mo ang aming alaga" sinserong wika ni yaya.

"Mahal ko yang mokong na yan yaya eh"sagot ko.

Natawa si yaya sa sinabi. 

"Mokong pala ha!" sabay ginulo ni Albert ang aking buhok. "Halika nga dito" sabay halik sa aking pisngi.

"Ano ba, nakakahiya kay yaya?" saway ko.

"Naku naman, nahiya ka pa. Ok lang yan kay yaya. Di ba ya?" sabay thumbs up. Nakithumbs up din si yaya tanda ng pagsangayon.

"Ligo lang kami ya" huling turan ni Albert.

Naligo kami ng sabay. Hindi nawala ang biruan at tawanan sa aming pagligo. Natulog kami ng gabing iyon ng may ngiti sa aming mga labi. Tanghali na kami nagising kinabukasan. Sakto namang dumating ang mag-asawang Respicio sa bahay nila at marami silang pasalubong sa kanilang anak. Mga damit, sapatos,pabango at kung anu-ano pa. May binigay din sila sa mga kasambahay. At syempre sa akin. Isa iyong polo shirt na lacoste at pants na halatang mamahalin. Nahihiya man ako pero pasasalamat daw iyon sa pagtugon ko sa kanilang pakiusap.

"Mom, Dad, look!" sabay taas ng aming kamay. Nakita ng magasawa ang magkaternong singsing sa aming mga daliri. Nakasmile kaming dalawa na naghihintay sa reaksyon ang magasawa. Mukhang nagulat ang magasawa sa bilis ng pangyayari. Unang bumawi ng pagkagulat ang mommy niya.

"I'm so happy for both of you iho!" sabay yakap sakin

"Salamat po tita. Hindi po kayo galit?" ang sabi ko.

"Of course not iho. He's our only son. In the first place, he has been very open about you since day 1 of the semester. You inspire our son to be the best that he can be. So i have no reasons to hold grudges over you" tuluy-tuloy niyang paliwanag.

"Well, welcome to the family, Cyrus." ang singit ni tito.

"Thank you po tito" ngiti ko sa kanya.

"You should start practicing now calling us mom and dad" turan ng mommy niya.

"Nakakahiya po tita. I prefer calling you tita and tito muna" sabi ko na tumingin kay Albert na nangingiti narin.

"This calls for a celebration. Yaya, maglabas ka nga ng wine" utos ni tito Alfonso.

Mabilis na sumunod ang matanda at kumuha ito ng wine. Sabay-sabay kaming nagcheers. Hindi ako makapaniwala na despite their highly-recognized reputation, they can easily accept such kind of relationship. This family is such an open-minded one. They are a perfect exemplar of contemporary elites.

"Reminder for both of you, keep this relationship in clandestine. We all know, Cyrus here, is working at the the university. Albert is studying there. I,too, am an employee of the university. It's a catholic school gentlemen. So please, keep it secret. Hold on with your emotions when you are inside the campus." paalala ni tita emma.

"Don't worry mom, dad. We've talked about it and planned over the do's and dont's of this relationship especially within the campus." sagot ni Albert habang hawak ang kamay ko. Tumingin ang mag-asawa sakin, hinihintay ang aking reaksyon.

"Yes tita, tito. We've set our limitations. We shouldn't go beyond our demarcation line. We are both aware of our obligations in the school." sagot ko.

Nagpakawala ng mahabang paghinga ang magasawa as a sign of big relief.

"Congratulations then gentlemen. Take care of each other. Guard your relationship" ang pahabol na sinabi ni tita.

"We better go and rest guys. May jet lag pa kami pareho." paalam ni tito.

Wala na akong mahihiling ng araw na iyon. Nakikita ko kay Albert ang maningning na hinaharap. Kahit lihim ang pagiibigang ito, may basbas naman ito sa mga magulang ni Albert. Hindi pa alam ni mama ang buong pangyayari pero gagawa rin ako ng paraan para malaman niya ito at maipakilala ang pinakamamahal kong si Albert sa kanya.